روزمرگی هام

روزهای زندگی من پر از تکراره...هر روز تکرار دیروز

اتفاق تازه ای تو زندگی برام رقم نمیخوره و من همیشه تو کلبه ی پر از سکوت و تنهایی نشسته ام و روزگار میگذرونم

زندگیم انگار ایستاده،نه حرکتی،نه هدفی،نه پیشرفتی

ساکنِ ساکنه زندگیم ...سکونِ مطلق

این روزها تنها سرگرمیم شده چت با دوستانی از جنس خودم که با دردی مشترک جمع شدیم تا به همدیگه امید بدیم که در این راه تنها نیستیم.دوستانی که با غمت غمگینن و با شادیت شاد ....ومن تنها دلخوشیم تو این روزا صدای زنگ پیام های این عزیزانه که با هر صدای پیام لبخندی بر لبم می نشونه و چیزی در درونم میگه که تنها نیستم

 خدایا هرکجا که هستن عاقبت بخیرشون کن تنشون سلامت و دلشون شاد باشه... آمین

..............................................................................

دکتر رفتنم بازم کنسل شد.سه شنبه وقت دکتر داشتم اما نتونستم برم پاهام یارای رفتن تو این مسیرو نداشت 

تصمیم گرفتم اگه این ماه پری شدم نسخه ی ماهکو شروع کنم

اما هنوز نگرانم...ترسی تو وجودمه که اصلا نمیدونم چطور باید توصیفش کنم

همش یه حسی بهم میگه نکنه دیگه نشه،یا اگه بشه نکنه بازم زبونم لال مثل قبل پروانه تو وجودم پیله شو رها کنه و پر بکشه

...............................................................................

خدایا کمکم کن

می بینی خداجون بازم رسیدم به خودت 

تویی که دردمو میدونی

تویی که از دلم باخبری

کمکم کن

خداجون میدونم لیاقت معجزتو نداشتم هدیه ای که تو روز تولدم بهم داده بودی رو نتونستم ازش مراقبت کنم اما خدا جون بازم ازت میخوام کمکم کنی